Czym jest POChP?
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to choroba układu oddechowego, która powoduje powstanie nieodwracalnych zmian w drogach oddechowych i pęcherzykach płucnych. Jej konsekwencją jest niedotlenienie organizmu, stopniowe pogorszenie kondycji, a w przypadku niepodjęcia lub zaniechania leczenia także życiowa niesamodzielność.
POChP traktuje się dziś jako chorobę ogólnoustrojową, rzutującą na wszystkie kluczowe funkcje organizmu, w tym układ oddechowy i układ sercowo-naczyniowy. POChP może współwystępować z szeregiem innych chorób, w tym m.in.:osteoporozą, cukrzycą, rakiem płuca, nadciśnieniem tętniczym, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych, zaburzeniami rytmu serca, zespołem metabolicznym, rozstrzeniem oskrzeli czy refluksem żołądkowo-przełykowym.
Czynniki ryzyka POChP
Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc wywołują szkodliwe czynniki środowiskowe, w tym m.in.:
- Pyły;
- Gazy;
- Dym tytoniowy;
Przez wiele lat przypisywano POChP wyłącznie osobom nałogowo palącym wyroby tytoniowe. Dziś wiemy, że choroba może być również konsekwencją długotrwałej ekspozycji na zapylenie i czynniki chemiczne, co jest spowodowane zanieczyszczeniem powietrza oraz specyficznymi warunkami środowiskowymi w miejscu pracy (dlatego w grupie ryzyka POChP znajdują się m.in. górnicy, hutnicy, budowlańcy, metalurdzy, rolnicy, sprzątaczki, fryzjerzy czy kosmetyczki).
Objawy mogące budzić podejrzenie POChP
Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może się przez wiele lat rozwijać bezobjawowo lub dawać tylko skąpe, nieswoiste objawy. To główny powód, dla którego chorzy późno zgłaszają się do lekarza.
Będąc w grupie ryzyka POChP i mając powyżej 40 lat, warto zwracać uwagę na wszelkie niepokojące objawy, szczególnie ze strony układu oddechowego. Do tych najważniejszych zaliczymy:
- Przewlekły kaszel, który nasila się pod wpływem czynników drażniących (kurz, pył, dym tytoniowy), ale nie ma charakteru napadowego, co odróżnia go od kaszlu m.in. astmatycznego;
- Duszność, pojawiającą się głównie w trakcie wysiłku fizycznego lub bezpośrednio po nim, a w zaawansowanym stadium choroby również w fazie spoczynkowej;
- Odkrztuszanie plwociny, czyli gęstej wydzieliny z płuc, czasami o ropnym charakterze;
- Obniżoną tolerancję wysiłku, czyli męczliwość, wolną regenerację po wysiłku, awersję do uprawiania sportu, problemy z wykonywaniem podstawowych czynności bez zadyszki;
Więcej o objawach choroby POChP możesz przeczytać na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/podstawowe-objawy/.
Co zrobić w przypadku podejrzenia POChP?
Jeśli martwisz się, że możesz mieć POChP, to przede wszystkim nie zwlekaj z wizytą u lekarza. Na początek udaj się do swojej przychodni. Lekarz POZ przeprowadzi wywiad i podstawowe badanie osłuchowe, aby m.in. wykluczyć infekcję (np. nieujawnione zapalenie płuc).
Jeśli podejrzenie POChP okaże się uzasadnione, to lekarz skieruje Cię do poradni pulmonologicznej, w której będzie kontynuowana specjalistyczna diagnostyka.
Zdiagnozowanie (lub wykluczenie) POChP jest możliwe m.in. przy pomocy badania spirometrycznego. Polega ono m.in. na wdmuchiwaniu powietrza zgromadzonego w płucach do aparatu nazywanego spirometrem. Lekarz analizując wyniki badania może dostrzec m.in. obecność utrwalonego zwężenia oskrzeli, co może być podstawą do rozpoznania POChP.
W diagnostyce Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc wykorzystuje się również szereg innych badań, jak EKG, echo serca, RTG klatki piersiowej, badanie czynnościowe układu oddechowego, gazometria z pulsoksymetrią czy tzw. próba wysiłkowa.
Leczenie Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc
POChP to choroba, której nie można wyleczyć. Istnieją natomiast metody terapii, których celem jest przede wszystkim złagodzenie objawów oraz uniknięcie zaostrzeń choroby. Dzięki temu chory zyskuje szansę na zachowanie stosunkowo dobrego komfortu życia, a co najważniejsze może uniknąć inwalidztwa.
